توجه مسئولان فرهنگی ایران به کتاب کودک خوشحالم می‌کند/ارزش‌ها و دستاوردهای بسیار هفته کتاب
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۲۳۵۸۰
بلرام شکلا گفت: از رویکرد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که توجه به قشر کودک و نوجوان در سی‌ویکمین هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران را یک اصل اساسی دانستند، بسیار خوشحال شدم.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بلرام شکلا، رایزنی فرهنگی هندوستان در ایران و استادیار زبان فارسی و سانسکریت دانشگاه دهلی در گفتگو با ستاد خبری سی‌ویکمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، ضمن تبریک این رویداد فرهنگی گفت: هفته کتاب به عنوان یک رویداد فرهنگی، هفته‌ای پر بار در جامعه ایران محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: برای شخص من بسیار جالب است که در کشور ایران سالانه ۱۰۰هزار عنوان کتاب با موضوعات مختلف منتشر و در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد؛ این آمار‌ها نشان می‌دهد که چقدر کتاب برای ایرانی‌ها مهم است. من فکر می‌کنم مهم‌ترین دستاورد هفته کتاب برقراری دوستی میان مردم و کتاب است.
شکلا با بیان اینکه نهادینه کردن فرهنگ مطالعه مهم‌ترین کاری است که دولت‌ها در کشورهای توسعه‌یافته بر تحقق آن پافشاری می‌کنند، بیان کرد: در هفته کتاب سی‌ویکم، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به حوزه کودک و نوجوان نگاه ویژه داشتند که این امر نشان از توجه مسئولان فرهنگی به این قشر مهم و آینده‌ساز جامعه است. تقریباً در هر جایی از جهان، اگر بخواهند جامعه‌ای را کتابخوان بار بیاورند، از سال‌های کودکی شروع می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه امروزه شبکه‌های اجتماعی بستری را برای اشتراک اطلاعات، ایده‌ها، علایق شخصی و سایر شکل‌های گفتگو فراهم کرده است، افزود: از مدتی که به عنوان رایزن فرهنگی هندوستان در ایران مشغول به کار هستم و با جامعه ایرانی صحبت کرده‌ام، متوجه شدم که با وجود فناوری‌های نوین ارتباطی برخی از ایرانی‌ها مطالعه کتاب کاغذی را بر کتاب‌های مجازی ترجیح می‌دهند.
استادیار زبان فارسی و سانسکریت دانشگاه دهلی در پاسخ به این سؤال که آیا در تقویم مناسبات کشور هندوستان، هفته‌ای به نام کتاب وجود دارد، گفت: خیر. در هندوستان روز یا هفته‌ای که به نام کتاب نام‌گذاری شده باشد، نداریم. اکثر ناشران، نویسندگان و اهالی صنعت نشر در هندوستان به صورت خصوصی مشغول به فعالیت‌های ترویجی در زمینه کتاب هستند. از آنجا که مردم هندوستان بیشتر علاقه دارند کتاب‌های تاریخی و دینی بخوانند، بیشتر این‌گونه کتاب‌ها در جامعه هندوستان ترویج می‌شود. اهمیت تاریخی و معرفتی زبان فارسی در هندوستان
شکلا در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه کشور هندوستان دارای غنی‌ترین نسخ خطی زبان فارسی در جهان است، مطرح کرد: ما ۱۰۰ میلیون نسخه خطی نفیس در هندوستان به زبان‌های مختلف داریم که از این تعداد ۵۰ میلیون آن مربوط به زبان فارسی است. ترویج کتاب و کتابخوانی از دوران گذشته در هندوستان مرسوم بوده است. حدود ۷۰۰ سال پیش زبان فارسی در کشور هندوستان رواج داشته است. تسلط داشتن به زبان فارسی در کشور هندوستان از آن جهت مهم است که اکثر کتاب‌های متون تاریخی بر جای مانده از قرون گذشته، به زبان فارسی است و مردم هندوستان به مطالعه کتاب‌های تاریخی و ادبیات کلاسیک علاقه زیادی دارند.
وی با بیان اینکه همه کتاب‌های منتشرشده در ادبیات کهن ایران برای مردم هندوستان ارزشمند و قابل ستایش است، گفت: مجموعه اشعار شاعران ایرانی از جمله «فردوسی»، «مولانا»، «حافظ» و «سعدی» و متون کهن هندی مانند «همایون‌نامه» که مربوط به تاریخ کشور هندوستان است، جزو پرفرش‌ترین کتاب‌ها در بازار نشر هندوستان است.
این مدرس دانشگاه دهلی در پاسخ به این سؤال که چقدر کتاب‌های منتشرشده در ایران را مطالعه می‌کند، بیان کرد: من استاد زبان فارسی و سانسکریت دانشگاه دهلی و دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی هستم. به دلیل اینکه مدرس هستم، کتاب‌های مختلفی برای مطالعه انتخاب می‌کنم و مطالب بسیار زیادی نیز یادگرفته‌ام.
وی ادامه داد: از سوی دیگر جلسات متعدد با اندیشمندان، روشنفکران و دانشمندان ایرانی برگزار می‌کنم و به تبادل اطلاعات درباره متون مرتبط با زبان و ادبیات فارسی می‌پردازم. به عنوان نمونه در کلاس آموزشی «شرح مثنوی معنوی» غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران شرکت می‌کنم و اطلاعات بسیاری کسب می‌کنم. تا زمانی که در کشور ایران هستم از هر فرصتی برای خواندن کتاب‌های ادبیات کلاسیک استفاده خواهم کرد.
شکلا در پاسخ به پرسشی مبنی بر میزان تاثیر کتاب و کتابخوانی در همبستگی اجتماعی توضیح داد: به طور قطع «همبستگی اجتماعی» با گسترش عدالت فرهنگی اتفاق می‌افتد. اگر مردم مناطق کم برخوردار روستایی و عشایری بدانند که دولت برای توسعه کتاب و کتابخوانی از هیچ تلاشی برای آن‌ها فروگذار نمی‌کند و برای تحقق عدالت فرهنگی در سراسر کشور برنامه دارد، آن وقت همبستگی اجتماعی پدید می‌آید.
وی افزود: در همه کشورهای توسعه یافته دولت‌ها، برنامه‌های فرهنگی خود را از گروه سنی کودک و نوجوان آغاز می‌کنند، زیرا اگر پایه‌های آموزش در ترویج کتابخوانی از همان دوران کودکی شکل بگیرد شاهد نهادینه شدن فرهنگ کتابخوانی در بزرگسالی و جوامع مختلف خواهیم بود. برای رشد و شکوفایی فرهنگ در هر جای جهان، دولت‌ها باید پای کار باشند و به خوانش کتاب و ترویج مطالعه عمومی کمک کنند.
شکلا با اشاره به اعزام خودرو‌هایی تحت عنوان «کتابخانه سیار» به مناطق روستایی، عشایری و کم‌برخوردار و تاکید وزیر فرهنگ و ارشاد بر افزایش تعداد آن‌ها در هفته کتاب گفت: به نظر من این اقدام مثبت مسئولان فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ستودنی است. همچنین از رویکرد محمدمهدی اسماعیلی وزیر محترم ارشاد که توجه به قشر کودک و نوجوان در هفته کتاب را یک اصل اساسی دانستند، نیز بسیار خوشحال شدم. امیدوارم جامعه ایران در تحقق عدالت فرهنگی موفق باشد.
سی‌ویکمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار «آینده خواندنی است» از بیست‌وسوم آبان‌ماه آغاز به کار کرد و تا سی‌ام آبان‌ماه ۱۴۰۲ به کار خود ادامه می‌دهد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: کشور هندوستان فرهنگ و ارشاد کودک و نوجوان زبان فارسی دانشگاه دهلی هفته کتاب جامعه ای کتاب ها هفته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۲۳۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حیدرآباد؛ اصفهانی نو در قلب هندوستان
حیدرآباد هند با باغ‌هایی به سبک ایرانی و ساختاری شبیه به چهارباغ اصفهان، در سال ۱۵۹۱ در طول حکومت صفویه و توسط محمدقلی قطب‌شاهی بنا شد. این شهر تاریخی به‌واسطه شباهت‌های بسیاری که به اصفهان دارد، به اصفهان نو معروف است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، حیدرآباد یکی از محبوب‌ترین شهرهای هند، یک مرکز گردشگری و شهری جذاب است که با سلسله‌ها، امپراتوری‌ها و تبادلات فرهنگی پیوند خورده است و خاستگاه آن را می‌توان به سلسله چالوکیا از سال ۶۲۴ تا ۱۰۷۵ پس از میلاد و به‌دنبال آن سلسله کاکاتیا بین قرن‌های دوازدهم و چهاردهم جست‌وجو کرد. این منطقه به قلعه‌ها و مسیرهای تجاری معروف است که آن را به مناطق مختلف هند وصل می‌کند.
تاریخچه و فرهنگحیدرآباد دارای فرهنگی متنوع و میراث فرهنگی غنی است. این شهر که توسط سلسله آصاف جاه‌ی اداره می‌شد، به شهر نظام‌ها معروف بود. پس از آن تحت سلطه مغول‌ها درآمد و شاهد تحولی اساسی در دیدگاه فرهنگی مردم خود بود. امروزه حیدرآباد به تاریخ غنی فرهنگی خود شناخته می‌شود و در دنیای معاصر شهری با ترکیبی از فرهنگ‌های منحصربه‌فرد و سبک زندگی مدرن است.
مردم حیدرآباد خوش‌برخورد، مهمان‌نواز و سخاوتمند هستند و در هر نقطه از شهر به گویش خاص خود سخن می‌گویند. آن‌ها در عین برخورداری از یک زندگی مدرن به‌شدت به باورهای سنتی خود پای‌بند هستند، بنابراین سبک زندگی آن‌ها ترکیبی از سنت و مدرنیته است.
حیدرآباد با افول امپراتوری مغول به‌عنوان مهم‌ترین مرکز فرهنگی هند شکوفا شد. مهاجرت هنرمندان نمایشی در سال ۱۸۵۷ فضای فرهنگی این شهر را بسیار غنی کرد. این مهاجرت با آمیختگی زبان‌ها، فرهنگ‌ها و مذاهب شمال و جنوب هند همراه بود که به هم‌زیستی سنت‌های هندو و مسلمان در آن منجر شد. اختلاط مذاهب همچنین منجر به برگزاری جشن‌ها و اعیاد مختلف در حیدرآباد شد.
موسیقی نیز هنر رایجی در این شهر است و ساکنان آن موسیقی مرفای شهری و دولاک که‌گیت (آوازهای خانگی مبتنی بر فولکلور محلی) و قوالی را به‌ویژه در عروسی‌ها، جشنواره‌ها و سایر رویدادهای جشن می‌نوازند. فستیوال‌های حیدرآباد بیشتر برای تشویق و توسعه موسیقی ترتیب داده می‌شود. این شهر فیلم‌هایی نیز به گویش محلی حیدرآبادی تولید می‌شوند و میزبان جشنواره‌های بین‌المللی فیلم مانند فستیوال کودک و جشنواره بین‌المللی فیلم حیدرآباد بوده است.
صنایع دستیحیدرآباد به سبک نقاشی گلکوندا به‌عنوان شاخه‌هایی از نقاشی دکنی معروف است. سبک گولکوندا که در قرن شانزدهم ابداع شد، سبکی بومی است که تکنیک‌های خارجی را در هم می‌آمیزد و شباهت‌هایی به نقاشی‌های ویجایاناگارا در میسور دارد. استفاده قابل‌توجه از رنگ‌های طلایی و سفید درخشان به‌طور کلی در این سبک دیده می‌شود. سبک حیدرآباد نیز در قرن هفدهم پدید آمد و به‌شدت تحت‌تأثیر نقاشی‌های مغول است. در این سبک از رنگ‌های روشن استفاده می‌شود و بیشتر مناظر، فرهنگ، لباس‌ها و جواهرات منطقه به تصویر کشیده می‌شود.
غذاهای حیدرآبادی شامل طیف وسیعی از غذاهای برنجی، گندم و گوشت و استفاده ماهرانه از ادویه‌های مختلف در ترکیبی از غذاهای مغولی، عربی، فرانسوی، ایرانی و ترکی است. بریانی و حلیم حیدرآبادی نیز غذاهای نمادین این شهر هستند.
دیدنی‌های حیدرآبادحیدرآباد به مکان‌های تاریخی‌اش شهرت دارد. این شهر میراث تاریخی غنی دارد و مملو از مکان‌های تاریخی است که خاطرات باشکوهی از دوران گذشته ارائه می‌دهند.
قلعه گلکوندا، حیدرآبادقلعه گلکوندا یک شگفتی مهندسی و یکی از بهترین مکان‌های گردشگری حیدرآباد است. صدای کف زدن در نقطه‌ای زیر ورودی گنبد آنکه بلندترین نقطه قلعه است در فضای اطراف طنین‌انداز می‌شود. این قلعه باشکوه که روی یک تپه گرانیتی ساخته شده، دارای هشت دروازه، چندین معبد و مسجد، اصطبل، اتاق‌های سلطنتی و چهار پل متحرک است و معماری باشکوه و اهمیت تاریخی دارد.
چهارمنار، نماد حیدرآباد، سازه‌ای مربع‌شکل از گرانیت، سنگ مرمر پودرشده، ملات و سنگ آهک است و به نرده‌ها، بالکن‌ها و تزئینات گچ‌بری خود شهرت دارد. این بنای یادبود در سال ۱۵۹۱ توسط محمدقلی قطب شاه، پنجمین پادشاه سلسله قطب شاهی، بنا به گزارش‌ها به عنوان اولین ساختمان در حیدرآباد، پایتخت جدید او ساخته و در طول سال‌ها به یک بنای تاریخی و نمادین از میراث شهر تبدیل شد.
چهار مناره این سازه با ۵۶ متر ارتفاع در چهار گوشه سازه اصلی قرار دارند. هر مناره دارای بالکن دوتایی است و ۱۴۹ پله برای رسیدن به طبقه بالایی آن وجود دارد. در طبقه بالای چهارطبقه چهارمنار یک مسجد وجود دارد. این سازه با یک تونل زیرزمینی که برای کمک به فرار پادشاهان و ملکه‌ها در هنگام حمله دشمن ساخته شده است به قلعه گلکوندا متصل می‌شود.
مقبره‌های قطب‌شاهی یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی حیدرآباد است و تقریباً ۸۵۰ متر با دروازه قلعه گلکوندا فاصله دارند. این مجموعه‌ها یک یا دو طبقه و دارای مساجد و مقبره پادشاهان قطب‌شاهی هستند. یک تابوت کتیبه‌دار طاق مرکز هر مقبره را می‌پوشاند. گنبدها در ابتدا دارای کاشی‌کاری سبز آبی زیبا بودند، اما امروزه تنها قطعاتی از آن‌ها باقی مانده است. ساختار مقبره‌ها متأثر از سبک‌های ایرانی، پاتان، دکن و هندو است.
مسجد مکه با ظرفیت ۱۰ هزار نفری بزرگترین مسجد هند است. این بنا در قرن هفدهم میلادی ساخته شده و نام خود را از مسجد جامع مکه گرفته است. آجرهای به‌کاررفته در طاق نمای مرکزی از خاک مکه ساخته شده است و سه نمای جذاب آن با طراحی بسیار عالی از یک سنگ گرانیت تراشیده شده‌اند که استخراج آن پنج سال طول کشیده است. این سازه به‌طور جامع طراحی شده و دارای نقوش گلی است که در سراسر مجموعه مسجد کشیده شده است. در ورودی حیاط نیز قبر مرمری حاکم اسف‌جاه قرار دارد.
کاخ چوماهلا که در قرن هجدهم ساخته شد، مرکز حکومت سلسله آسف‌جاهی بود و بعدها به‌عنوان اقامتگاه نظام‌های حیدرآباد خدمت کرد و تمام مراسم تشریفاتی در این کاخ برگزار می‌شد. این بنای وسیع دارای دو حیاط، تالار بزرگ دربار به نام خلوت همراه با فواره‌ها و باغ‌هایی به وسعت ۱۲ جریب زمین است. حیاط جنوبی قدیمی‌ترین قسمت کاخ و دارای چهار کاخ کوچک‌تر است. حیاط شمالی که زمانی بخش اداری را در خود جای داده بود، دارای راهرویی طولانی با اتاق‌هایی است که رو به فواره و حوض مرکزی قرار دارد. این بنای چشمگیر مزین به گچ‌بری‌هایی چشمگیر است و تالار دربار سکویی مرمری دارد که زمانی صندلی سلطنتی بوده است.
سالار جنگ یکی از بزرگترین موزه‌های جهان و یکی از سه موزه ملی در هند است. این مجموعه اقلام جمع‌آوری‌شده از ژاپن، فرانسه، آلمان، نپال، چین، برمه، ایران، مصر، اروپا و آمریکای شمالی را در خود جای داده است. موزه دارای حکاکی‌ها، مجسمه‌ها، منسوجات، نقاشی‌ها، ساعت‌ها، فرش‌ها، سلاح‌ها، نسخه‌های خطی، سرامیک‌ها، مبلمان و کتب مقدس است و در مجموع ۳۸ گالری (۲۰ گالری در طبقه همکف و ۱۸ گالری در طبقه اول) دارد. هر موضوع در یک فضای جداگانه نمایش داده شده است.
طارماتی برادری باغی به سبک ایرانی و سرای تاریخی با ۱۲ در است و یک شاهکار مهندسی در نظر گرفته می‌شود زیرا درها امکان تهویه متقاطع را فراهم می‌آورند که در آن دوران بسیار منحصربه‌فرد بود. این بنا ساختار آکوستیک عالی دارد و محل اجرای موسیقی‌های کلاسیک و یک تئاتر روباز بزرگ با ظرفیت ۱۶۰۰ نفر است.
مسجد تولی که به نام مسجد دامری نیز شناخته می‌شود، تنها دو کیلومتر با قلعه گلکوندا فاصله دارد. این مسجد زیبا روی سکویی مرتفع ساخته شده و دارای دو تالار، دو مناره بزرگ، شش مناره کوچک و پنج طاق زیبای تزئین‌شده با مدال‌های نیلوفر آبی است. این مسجد در مقیاس معماری پس از مسجد مکه قرار دارد و توسط سازمان باستان‌شناسی هند به‌عنوان میراث فرهنگی معرفی شده است.
حیدرآباد معروف به شهر مروارید و دارای معابد و مساجد شناخته‌شده است. این شهر تاریخی به‌واسطه شباهت‌های بسیاری که به اصفهان دارد، به اصفهان نو معروف است. حیدرآباد دارای باغ‌هایی زیبا به سبک ایران و شبیه به چهارباغ اصفهان است.
لایحه خواهرخواندگی این شهر با اصفهان یکم خرداد سال ۱۳۹۹ تصویب شد و در بیست‌وپنجم خرداد همان سال به تصویب نهایی رسید.
کد خبر 748000
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد